رفتم در میخانه حبیبم ، خوردم دو سه پیمانه من مستم و دیوانه حبیبم ، من را که بر خانه دلبر عزیز ، شوخه و تمیز ، برخیزو بریز زان می که جوان سازد ، عشقم به تو پردازد تو اگر عشوه بر خسرو پرویز کنی همچو فرهاد روم از عقب کوه کنی تو مگر ماه نکورویانی تو مگر شاه نکورویانی